Op 20 augustus 1945 probeerde Bruno Cortecci , barbaresco van Bruco, de koers nog te redden voor zijn contrade door de piste op te spurten in de derde San Martino om Drago aan de leiding tegen te houden. Folco van Drago passeerde echter probleemloos op weg naar de overwinning maar het achtervolgende paard van Bruco panikeerde en draaide naar links de Chiasso Largo in. Palio reddeloos verloren.
Ik kan niet nalaten op te merken, met enige ironie maar ook met veel pijn, dat Bruco in dit type van interventie een zekere expertise heeft ontwikkeld.
Op 16 augustus 1959 neem Bruco met Mezz’etto en de snelle Salomè de leiding in de tweede ronde na een fel duel met de gehate rivaal Giraffa. Voor de Cappella van het stadhuis staat echter Briosa, paard van Istrice, zonder ruiter, en is dus een potentiele hindernis voor de aanstormende Mezz’etto. Bruchi, vigile urbano (verkeersagent) en fanatiek Brucaiolo, is van dienst aan de kapel, loopt de piste op naar Briosa om haar weg te trekken, wat verboden is volgens het reglement.
Briosa was een zeer matig paard en bij Istrice hadden ze haar iets te fel “geprepareerd” om toch nog een redelijke koers te kunnen rijden. De avond van de 16de augustus viel Briosa echter in slaap in de Entrone en barbaresco Papi vond er niets beter op om, verborgen achter een pijler in de cortile van het stadhuis, Cognac in de mond van Briosa te sproeien. Ivan, de ruiter van Istrice, kreeg Briosa met moeite aan de start en werd reeds na 30 meter aan de Fontein van een dronken en zwalpende Briosa geworpen, die 100 meter verder aan de Cappella het voor bekeken hield en stopte.
Bruchi trok aan de teugels van Briosa, die mogelijk in slaap was gevallen terwijl de koers bezig was en het plein in extase brulde, en bijgevolg niet bewoog. Het vervolg laat zich raden. Mezz’etto en Salomè knalden recht op Briosa en Bruco verloor één van die vele Palio’s die niet te verliezen waren.
Lees ook voor het volledige verhaal van Bruco : Il Palio della Pace (met o.a. het verhaal van Cortecci in en bredre context), Het wonderjaar 1989, Rosé Rosa of de Triomf van heel veel Toeval, en Rivaliteiten en Verzoening (o.a. over Bruco en Giraffa).
Met dank aan Jan Gilliams (brucaiolo met 56 palii in Piazza op de teller) voor tekst en opzoekingswerk.