De rivaliteit tussen Nicchio en Torre, die slechts een paar jaar geduurd heeft wordt gekenmerkt door zeer gewelddadige episodes. De vijandschap was geen over territorium maar kende zijn ontstaan bij de Palio zelf. Ze escaleerde echter in een soort oorlog tussen bendes van herrieschoppers uit beide wijken.
Alles begon bij de Palio van 1882. Deze werd gewonnen door Torre met Genesio Sampieri detto Moro. Tijdens de eerste twee prove reed Antonio Duchi detto Martello voor Torre. Deze werd echter niet goed genoeg bevonden en werd vervangen door Moro. Nicchio, die het winnend paard van juli geloot hadden en nog geen fantino hadden om de geblesseerde Bachicche te vervangen kozen voor Martello, daar deze niet meer gebonden was aan Torre. Antonio Duchi reed een non-palio. Schaamteloos deed hij alles om Torre te bevoordelen. Uiteraard beschuldigden de Nicchiaioli hem van verraad.
Na de Palio ontstond er een vechtpartij tussen Torre en Nicchio. De nicchiaioli hadden zich echter bewapend met stokken en stenen. Dit was het begin van een gewelddadige rivaliteit. De nicchiaioli werden door door de rechtbank verantwoordelijk geacht en gestraft!
Een vete was geopend. Elke gelegenheid was goed om een goed te vechten! Tussen 1885 en 1887 volgden de confrontaties zich in sneltempo op.
In augustus 1885, aan de Ponte Romana, ontstond een gevecht waarin men met stenen op elkaar sloeg. Een nicchiaiolo was het slachtoffer.
Ook op de piazza waren er aanhoudend confrontaties. Vele arrestaties waren het gevolg.
Een jaar later, op de Festa Titolare van Nicchio was het weer raak. Een grote groep ging naar Salicotto (bijnaam voor de wijk Torre) met oorlogszuchtige bedoelingen. De nicchiaioli gooiden stenen door de ramen van de huizen waarin de bewoners zich in hadden verschuild.
In de herfst van 1886 mislukte een nieuwe nachtelijke aanval op Torre omdat ze gewaarschuwd werden door een vrouw van de wijk die toevallig de plannen van Nicchio gehoord had.
Op al deze voorvallen volgden veel rechtzaken. Evenveel mensen werden naar gevangenissen verspreid over het land gebracht. Er kwam echter geen verbetering.
Uiteraard had deze nieuwe rivaliteit ook gevolgen op de Palio. Oca (de eeuwenoude rivaal van Torre) begon ‘samen te werken’ met Nicchio. In augustus 1892 helpt de fantino van Nicchio (Pirrino) Oca (met Tabarre) aan de overwinning.
In de loop der jaren bleven er spanningen tussen beide wijken. Ten tijde van de T.O.N.O. werd het nog duidelijker. Toen de T.O.N.O. brak in 1934 omwille van het verbreken van afspraken tussen Oca en Nicchio profiteerde Torre van de situatie. De banden met Nicchio werden weer opgebouwd met een glorieperiode begin jaren 60, gedomineerd door Vittorino die in 1961 zowel voor Nicchio als voor Torre wint!
Naar “Con la rivale in Campo” van Roberto Filiani.