Isidoro Bianchini detto Dorino was fantino van 1781 t/m 1797. Gedurende die 16 jaar reed hij 24 palio’s waarvan hij er 13 won! Een gigantisch hoog gemiddelde dus. Daarenboven is hij absoluut recordhouder wat betreft het winnen van opeenvolgende palio’s, namelijk 5! Tussen 2 juli 1790 en 16 augustus 1792 was hij onverslaanbaar. Het straffe is dat er in die tijd wel meerdere goede jockeys waren, denken we aan Nacche (8 overwinningen), Ciocio (8 overwinningen), Biggeri (10 overwinningen),…
Voor velen was hij de beste jockey ooit (zeker in die tijd). Wij kunnen echter niet zeggen of deze uitspraak waar is, maar wat we wel zeker weten is dat hijzelf zeer goed wist dat hij talent en bravoure had. Hij vertelde dit dan ook aan iedereen die het maar horen wilde, een arrogante houding die hem niet echt populair maakte bij het merendeel van de inwoners van Siena. Zijn overwinning bij de palio van augustus 1786 werd in Siena zelfs betreurd.
In 1787 verklaarde hij dat hij iedereen die hem wilde inhalen van het paard zou gooien. Hij weigerde ook om afspraken te maken met anderen, dit alleen maar om te bewijzen dat hij echt de beste was. Zulk gedrag werd niet alleen niet gesmaakt door de bevolking, ook de andere fantini vonden het niet kunnen en bundelden hun krachten om hem te laten boeten voor zijn gedrag.
Baffino, Uccellino en Biggeri hielden woord. Tussen de touwen belemmerden ze hem met alle middelen om goed te kunnen starten. Direct na de start is Biggeri met zijn zweep op hem beginnen slaan. Tot en met de laatste Casato bleef hij met zijn zweep tekeer gaan. Hierdoor won Dorino niet. Dorino werd door heel het plein uitgelachen en besloot om in augustus terug te komen met bevriende jockeys om wraak te nemen op de fantini die hem voor gek gezet hadden.
Punctueel meldde hij zich in augustus met een paar van zijn vrienden, maar helaas voor hem mochten alleen Grillo en Piaccina bij deze Palio meedoen. Volgens het verslag uit die tijd zou Dorino Uccellino zolang hebben geslagen met de zweep dat zijn gezicht blauw zag, het bloed uit zijn ogen, neus en mond liep en hij zijn zweep ten einde in twee sloeg!
Als je denkt dat dit geweldadig is, dan moet je andere verhalen uit die tijd beginnen lezen… In de volgende palio (1788) nemen de broers Giusti, beter bekend als Ciocio en Marcaccio het tegen Dorino op. Tijdens de race sluiten ze hem in tussen hen en gooien ze Dorino van zijn paard. Terwijl hij op de grond ligt begint Ciocio op hem te slaan met zijn zweep. In tussentijd pakt Marcaccio de teugels van het paard van Dorino en gaat er het plein mee af. Via de Casato komt hij weer het plein op, zittend op het paard, en rijdt hij in tegengestelde richting het plein rond, net zoals Dorino beloofd had te doen met wie hem iets in de weg zou leggen. Zoals gebruikelijk in die tijd werden de twee broers een nachtje in de gevangenis gegooid. Dorino werd aangeraden om Siena zo snel mogelijk te verlaten. In augustus waren ze allemaal weer op post voor de volgende Palio.
Met dank aan Peter De Weerd voor de tip en de basistekst.